นิทานแห่งความคิดถึง

นิทานเกี่ยวกับความผูกพันอันเหนียวแน่น ของผืนฟ้า แผ่นดิน และผืนน้ำ แผ่นดิน ผืนฟ้า และผืนน้ำ เป็นเพื่อนสนิทที่อยู่ร่วมกันเป็นก้อนเดียว แต่แล้วฟ้าก็เริ่มแยกตัวออกไป เพื่อค้นหาความกว้างใหญ่ของจักรวาล วันเวลาผ่านไป แผ่นฟ้าก็เริ่มแยกตัวออกไปไกลยิ่งขึ้น ผืนดินกับผืนน้ำ รู้สึกคิดถึงท้องฟ้ามาก แต่ว่าท้องฟ้าอยู่สูงเกิดนกว่าจะไปหาได้ เมื่อพระอาทิตย์รู้ความเข้าเลยเข้าช่วยเหลือ โดยทำให้น้ำระเหยกลายเป็นไอลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า เพื่อบอกท้องฟ้าว่า เราสองคน --- คิดถึงเธอมาก --- ท้องฟ้ารู้สึกตื้นตันมาก เมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่ในขณะเดียวกันก็เสียใจที่มาไกลเกินเท่าที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้แล้ว ทำได้อย่างมากก็แค่ เพียงใช้กำลังทั้งหมดของตนส่งน้ำลงสู่พื้นดินเพื่อบอกว่า - - - ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกัน - - - น้ำจึงกลั่นมาเป็นสายฝน และนี่แหละคือ.......สาเหตุที่คนเรามักจะคิดถึง คนที่เรารักเสมอเวลาฝนตก + + + "คิดถึงนะ" + + +

ของขวัญจากเวลา

ลองจินตนาการว่ามีธนาคารแห่งหนึ่งเข้าบัญชีให้คุณทุกเช้า เป็นเงิน 86,400 บาท ไม่มีการยกยอดคงเหลือไปวันรุ่งขึ้น ทุกเย็นจะลบยอดคงเหลือทั้งหมดที่คุณไม่ได้ใช้ในระหว่างวัน คุณจะทำอย่างไร? แน่นอนคุณคงต้องถอนมาใช้ทุกบาททุกสตางค์ ใช่ไหม...! เราทุกคนมีธนาคารอย่างนั้นเหมือนกัน ธนาคารแห่งนี่ชื่อว่า "เวลา" มันเขาบัญชีให้คุณ 86,400 วินาที...ทุกคืนมันจะถูกล้างบัญชีถือว่าขาดทุนตามจำนวนที่คุณพลาดที่จะลงทุนในสิ่งดีๆ มันไม่สะสมยอดคงเหลือไม่ให้เบิกเกินบัญชี ในแต่ละวันจะเปิดบัญชีใหม่ให้คุณ...ทุกค่ำคืนจะลบยอดคงเหลือของทั้งวันออกหมด ถ้าคุณเสียโอกาสที่จะใช้ประโยชน์ในระหว่างวัน ผลขาดทุนเป็นของคุณไม่สามารถย้อนกลับไปได้ ไม่มีการถอนของวัน "พรุ่งนี้" คุณต้องมีชีวิตอยู่กับปัจจุบันด้วยยอดฝากเงินของวันนี้ ให้ลงทุนจากเงินฝากเหล่านี้เพื่อจะได้ผลตอบแทนอันสูงสุด ไม่ว่าจะเป็น...เพื่อสุขภาพ ความสุข และความสำเร็จ นาฬิกากำลังเดิน...ทำวันนี้ให้ดีที่สุด จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา 1 ปีให้ไปถาม นร ที่สอบตกซ้ำชั้น จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา 1 เดือนให้ไปถามคุณแม่ที่คลอดลูกก่อนกำหนด จะรู้ถึงคุณค่าของ 1 สัปดาห์ให้ไปถามนักเขียนหนังสือพิมรายสัปดาห์ จะรู้ถึงคุณค่า 1 ชั่วโมงให้ไปถามคนรักที่กำลังรอคอยตามนัดหมาย จะรู้ถึงคุณค่าของ 1 นาที ให้ไปถามคนที่เพิ่งพลาดขบวนรถไฟ จะรู้ถึงคุณค่าของ 1 วินาทีให้ไปถามคนที่เพิ่งรอดหวุดหวิดจากอุบัติเหตุ จะรู้ถึงคุณค่าของเสี้ยววินาที ให้ไปถามคนที่เพิ่งชนะเหรียญทองโอลิมปิค ทำทุกขณะที่คุณมีให้ทีคุณค่า...และทำให้คุณมีคุณค่ามากขึ้นไปอีกเพราะคุณใช้มันร่วมกับ...คนพิเศษบางคนของคุณ ...ให้พิเศษเพียงพอที่จะใช้เวลาของคุณ และจำไว้เสมอว่า...เวลาไม่เคยคอยใคร...แม้สักคนเดียว เมื่อวานเป็นอดีต...พรุ่งนี้ยังยากที่จะอธิบาย...วันนี้เป็นของขวัญ นั่นไง!! ทำไมมันถึงถูกเรียกว่า "Present"

นี่แหละ... ความทรงจำที่ยากจะลืม

อดีต

ความหลัง

หรือ

ความทรงจำ.....

คุณเคยรู้สึกคิดถึงใครสักคนทั้งๆที่เวลานั้นมันไม่น่าคิดถึงได้บ้างไหม?
ความทรงจำมากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตคนเรา เป็นสิ่งที่ทุกคนเคยรับรู้
และได้ลิ้มรสชาดของมัน อ ดี ต
อดีตมีทั้งที่น่าจดจำ และอยากลืมเลือน แต่ สุดท้ายเราก็ไม่สามารถลืมมันได้
ฉันเพียงขอแค่ นึกถึงมันในบางครั้ง ถึงแม้มันอาจผิดกับใครสักคน หรือมากกว่านั้น
แต่มันก็แค่...ความทรงจำที่สีมันยังไม่จางลงเท่านั้น
คุณเคยคิดไหมว่า เวลาเป็นเครื่องมือที่จะช่วยให้ คุณเข้าใจคำว่า "ลืม"
ฉันไม่ได้ปฏิเสธว่า เวลาช่วยในการ ลืม แต่....
เราไม่ได้ลืม ถาวร แต่เราเพียงซ่อนมันเข้าไปในความทรงจำได้ลึกมากขึ้นๆ เท่านั้นเอง
และแน่นอน มันแค่หลบซ่อนอยู่ เพราะเมื่อวันใดที่ข้อมูลในกล่องความทรงจำของคุณ
เกิดเกเรขึ้นมาละก็ >> ความทรงจำที่ซ่อนอยู่นั้นมันก็อาจจะออกมาวิ่งเล่นในจิตใจของคุณได้เสมอ
มาทำให้คุณคิดถึงมัน
มาทำให้คุณเจ็บปวดกับมัน
มาทำให้คุณยิ้มกับมัน
มาทำให้คุณ........................ต้องลืมมันอีกครั้ง
แต่มันคงจะไม่ยากเท่าครั้งที่ หนึ่ง สอง หรือ สาม
นี่แหละ ความทรงจำที่ยากจะลืม

คำคม คารมรัก

ผู้ชายมักจะตกหลุมรักคนที่เขาหลงเสน่ห์และผู้หญิงก็จะหลงเสน่ห์คนที่เธอตกหลุมรักมิตรภาพ คือ ความรักลบด้วยเซ็กซ์และบวกเอาเหตุผลเพิ่มเข้าไป ส่วนรักคือ มิตรภาพบวกด้วยเซ็กซ์และลบเอาเหตุผลออกไปการได้รักเป็นเรื่องขี้ผง การถูกรักเป็น "บางอย่าง" ทีเดียวส่วนการได้รักและการถูกรักเป็นทุกอย่าง(ว้าว)คุณอาจเป็นแค่คนๆหนึ่งในโลกนี้ แต่คุณอาจจะเป็น โลกทั้งไปของคนๆหนึ่งก็ได้มิตรภาพมักจบลงด้วยความรัก แต่ความรักไม่มีวันจบลงด้วยมิตรภาพคุณจะรู้ว่าคุณรักเขาก็ต่อเมื่อคุณต้องการให้เขามีความสุข แม้ว่าความสุขนั้นจะหมายถึง การที่คุณไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมันความรักเห็นไม่ได้ด้วยตา แต่เห็นด้วยใจความรักก็เหมือนซีเมนต์เปียกๆยิ่งคุณอยู่นานเท่าไรก็ยิ่งติดหนึบจากไปไม่ได้เท่านั้น และคุณจะไม่มีวันจากมาได้เลย โดยที่ไม่ได้ทิ้งรองเท้าไว้ข้างหลังจงอย่าแต่งงานกับคนที่คุณ อยู่ด้วยได้ จงแต่งงานกับคนที่คุณ ขาดไม่ได้อย่าวางใจใช้อดีตเป็นตัวสร้างอนาคต แต่จงใช้อนาคตเป็นตัวลบอดีตทิ้งไปรักจะเฉาตายถ้ายึดไว้แน่นเกินไป และรักจะโบยบินไปเมื่อยึดไว้หย่อนเกินไปถ้าคุณรักใครบอกเขาซะ อย่ารีรออยู่เลย ไม่งั้นคุณจะเสียโอกาสนะใช้เวลาเพียงแค่เสี้ยววินาทีในการบอกว่า ฉันรักเธอ แต่ใช้เวลาตลอดชีวิตแสดงให้รู้ว่ารักมากเพียงไรความรักก็เหมือนน้ำ เรามักจะเห็นมันเป็นของตาย ต่อเมื่อมันหมดไปแล้ว นั่นหล่ะ...มันจะกลายเป็นสิ่งจำเป็นรักแท้ก็เหมือนกับปิศาจ ทุกคนพูดถึง แต่มีคนน้อยมากที่ได้เห็นว่ามันเป็นอย่างไรความเศร้าที่สำคัญคือการมีชิวิตโดยปราศจากความรัก แต่มันคงจะเศร้าเกือบจะพอๆกับการที่จะจากโลกไปโดยที่ไม่ได้บอกคนที่คุณรักว่า คุณรักพวกเค้าผู้ชายตกลงหลุมรักทางตา แต่ผู้หญิงตกหลุมรักทางหู (จริงเหยอ)หนทางที่จะรักสิ่งใดสิ่งหนึ่งก็คือ การตระหนักสิ่งนั้นๆอาจสูญหายได้การแต่งงานแบบสมบูรณ์แบบเริ่มขึ้น เมื่อต่างฝ่ายต่างคิดว่าพวกเขาได้รับสิ่งที่ดีเกินกว่าสิ่งที่พวกเขาควรจะได้รับเวลาที่หนุ่มน้อย โอดครวญว่า สาวน้อยนางนั้นไม่มีหัวใจ ค่อนข้างแน่ใจเลยว่า สาวน้อยนั้นหน่ะ...สาวน้อยนั้นหน่ะมีหัวใจของหนุมคนนั้นอยู่ในกำมือวาจาที่กรุณาจะสร้างความเชื่อมั่น จิตใจที่จะกรุณาจะสร้างความลึกซึ้งของจิตใจ และการให้ที่กรุณาจะก่อให้เกิดความรักการที่ได้รักคือการเสี่ยงว่าจะไม่ได้รับความรักเป็นการตอบแทน การตั้งความหวังคือการเสี่ยงกับความเจ็บปวด ความพยายามคือการเสี่ยงกับความล้มเหลว แต่ยังไงก็ต้องเสี่ยงเพราะ สิ่งที่อันตรายในชีวิตที่สุดก็คือ การไม่เสี่ยงอะไรเวลารักใคร...อย่าเสียใจในสิ่งที่คุณได้กระทำ จงเสียใจในสิ่งที่คุณไม่ได้กระทำเวลาตกหลุมรัก...โทษแรงโน้มถ่วงไม่ได้ จริงไหมล้ะ(ต้องโทษคนขุดหลุมเนอะถึงจะถูก)